1959 - 1994
1959
Zjednoczenie Przemysłu Syntezy Chemicznej w Gliwicach. W firmie trwał proces organizowania produkcji i zaopatrzenia w surowce, sprowadzane były środki transportu drogowego i kolejowego.
Prowadzone byty prace naukowo-badawcze z zakresu chemii organicznej. Początkowo w zakładowym laboratorium, potem we własnym Zakładzie Naukowo-Badawczym. Pracowało także Biuro Projektowo-Konstrukcyjne.
Głównym wykonawcą prac przy odbudowie i rozbudowie Zakładów było specjalnie powołane do tego celu Przedsiębiorstwo Budowy Zakładów Chemicznych Oświęcim. Z jego udziałem wybudowane zostały ciągi produkcyjne karbidu, acetylenu i acetylenopochodnych oraz chloru, chlorku winylu, PCW, piece do wytlewania węgla, instalacje do wytwarzania metanolu i styrenu oraz polistyrenu.
Rozbudowa infrastruktury objęła Siłownię, wodociągi, kanalizację, drogi, kolej. Rozpoczęła się budowa i montaż instalacji w Wytwórni Kauczuków Syntetycznych i Lateksów.
1959
czerwiec
Uruchomiono Produkcję kauczuku
1960
Z końcem roku, ze względów ekonomicznych wstrzymana została produkcja benzyny syntetycznej.
By rozszerzyć ofertę handlową zgodnie z ówczesnymi potrzebami firma zaczęła wytwarzać tworzywa polimetakrylanowe, butanol i oktanol, polimery winylowe, katalizatory, octan etylu, kwas solny i detergenty.
By zrealizować funkcje społeczne przypisane ówcześnie Zakładom, powstawały obiekty socjalne i wypoczynkowe.
W 1964 roku wstrzymana została produkcja butadienu z alkoholu etylowego, a w 1968 roku etylenu z acetylenu. Decyzje te podyktowane były względami ekonomicznymi oraz procesem doskonalenia technologii wytwarzania kauczuków syntetycznych i lateksów.
Coraz większego znaczenia w produkcji nabierały surowce petrochemiczne, kupowane od dostawców, tańsze od stosowanych dotychczas, powstających w trakcie chemicznego przetwarzania węgla.
1971-1980
dalsza rozbudowa
Modernizacja i zwiększanie mocy wytwórczych istniejących instalacji. Modernizacji poddane zostały m. in. instalacje produktów styrenopochodnych i kauczuków.
Efektem tych działań był znaczący przyrost produkcji. Niezależnie od tego w firmie powstały nowe instalacje, wytwarzające styren, polistyren i kopolimery chlorku winylu i octanu winylu.
W krajobraz firmy wpisał się nowy budynek administracyjny przedsiębiorstwa. Dekada lat siedemdziesiątych to okres osiągania pełnych zdolności produkcyjnych i najwyższego poziomu zatrudnienia. Zmodernizowana została instalacja tlenowo-azotowa. Zamknięte zostały natomiast, głównie ze względów ekonomicznych instalacje wytwarzające etylobenzen, chlorobenzen, fenol syntetyczny i bezwodnik kwasu octowego.
Z końcem dekady w firmie rozpoczął się proces racjonalizacji zatrudnienia.
1982
Początkowy okres dekady to prawie całkowite wstrzymanie inwestycji i spadek wielkości produkcji. Najbardziej niekorzystny był 1982 rok. W kolejnych latach gospodarkę Polski cechowało ograniczenie systemu nakazowego i centralnego planowania, co w konsekwencji spowodowało stopniowy wzrost produkcji i zwiększenie nakładów na inwestycje.
Przedsiębiorstwo powoli przystosowywało się do nowych reguł ekonomicznych, w których znaczenia nabierać zaczęły osiągane wskaźniki ekonomiczne, ochrona środowiska, jakość produktów wspierana przez elektroniczne systemy sterowania produkcją. W ofercie handlowej przedsiębiorstwa pojawił się nowy produkt: polistyren do spieniania (Owipian®) pochodzący z nowo wybudowanej instalacji.
W związku ze stale rosnącym zapotrzebowaniem na ten produkt zwiększono moc produkcyjną instalacji poprzez dobudowanie nowego reaktora.
W latach tych priorytet zyskały zagadnienia związane z ochroną środowiska. Modernizacji poddana została Elektrociepłownia (1986-1993) poprzez wdrożenie komputerowego systemu sterowania pracą kotłów węglowych oraz instalację elektrofiltrów pochłaniających pyły w 99%. W oparciu o potencjał zakładowej Elektrociepłowni poszerzony został obszar zasilania ciepłem Oświęcimia, co pozwoliło oszczędzić ok. 40 tys. ton węgla rocznie.
Na przełomie lat 80- i 90-tych wspólne przedsięwzięcie firmy i miasta pozwoliło uporządkować lokalną gospodarkę ściekami, dzięki wybudowaniu nowoczesnej oczyszczalni miejsko-przemysłowej. Powstało również składowisko odpadów niebezpiecznych, wyposażone w tzw. geomembranę.
W trosce o spełnienie wymogów ochrony środowiska oraz ze względów ekonomicznych w firmie zaniechana została produkcja wapna i oktanolu. W technologii i zarządzaniu coraz szersze zastosowanie znajdowała technika komputerowa.
Lata 90-te
Początek lat 90-tych przyniósł zakończenie głównych inwestycji proekologicznych. W gospodarce kraju rozpoczął się proces przemian ustrojowych. Rachunek ekonomiczny, zasady gospodarki rynkowej, konkurencja pomiędzy firmami krajowymi i zagranicznymi wymusiła zmiany w sposobie zarządzania firmą. Z przyczyn ekonomicznych oraz ze względów proekologicznych trwale wyłączonych z eksploatacji zostało kilka wytwórni m. in. półkoksu, metanolu i butanolu.
W 1992 roku zostało wybudowane i oddane do eksploatacji nowoczesne, ekologicznie bezpieczne składowisko odpadów. Specjalna geomembrana posiadająca certyfikat szczelności uniemożliwia przedostawanie się substancji szkodliwych do gleby.
1994
W 1994 roku oddana do użytku została Miejsko-Przemysłowa Oczyszczalnia Ścieków, dzięki której bez szkody dla środowiska firma może odprowadzać oczyszczone ścieki z procesów technologicznych i komunalnych z miasta Oświęcimia i sąsiednich gmin do rzeki Wisły. Koszt budowy oczyszczalni wyniósł ponad 30 mln zł.